Enet,gr



Ο μόνος τρόπος για να συνετιστούν οι πολιτικοί είναι να περικοπούν κατά 80% οι αποδοχές τους.
Τότε και μόνο τότε θα καταλάβουν ότι ο λαός βρίσκεται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση.

Όταν ο πολιτικός αμείβεται με ποσά τα οποία αν τα χάσει θα βρεθεί σε πολύ δυσμενή κατάσταση είναι πασίδηλο ότι θα κάνει τα πάντα προκειμένου να μείνει πολιτικός και στο προσκήνιο.

Είναι επίσης φυσικό ο ανερχόμενος πολιτικός να προσβλέπει στην αποκατάσταση του στο μέλλον και σκοπός του να είναι πως θα εκθρονίσει τους υπάρχοντες πολιτικούς και να μπει αυτός στην θέση τους.

Οι αρχαίοι Αθηναίοι δεν είχαν εφεύρει τον εξοστρακισμό στην Τύχη.
Στην Δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρχουν αδιέξοδα.
Οι σημερινοί πολιτικοί μας έχουν οδηγήσει στο αδιέξοδο της συνεχούς προσωπικής παρουσίας τους στο πολιτικό προσκήνιο.


Από τα πιο πάνω συνάγεται ότι ο λαός δεν θα πρέπει να περιμένει και πολλά από κάποιους που δεν θέλουν να χάσουν τον όχι ευκαταφρόνητο μισθό τους.


Το ζήτημα της χρηματοδότησης των κομμάτων έχει κατ' επανάληψιν τεθεί με διάφορες αφορμές. Ο τρόπος, όμως, που τώρα μοιράζεται το κρατικό χρήμα, εν μέσω κρίσης, δικαίως προκαλεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης. Γιατί τα ποσά προέρχονται από την εφαρμογή ενός προγράμματος σκληρής λιτότητας και, πάνω απ' όλα, η όποια κατανομή πρέπει να είναι δίκαιη.
Το παράδοξο είναι ότι η διακομματική επιτροπή αποφάσισε, ακολουθώντας το ποσοστό των ψήφων που έλαβαν τα κόμματα στις ευρωεκλογές προ πενταετίας, σε μια κατανομή που βγάζει μάτι. Από εκείνη την εποχή μέχρι τώρα έχουν αλλάξει πολλά, εκτός από ένα: το υπερχρεωμένο ΠΑΣΟΚ θα λάβει το μεγαλύτερο μερίδιο, αν και τα σημερινά δημοσκοπικά ποσοστά του αποτελούν κακέκτυπο του παλιού εαυτού του.


Βεβαίως, η κατανομή της κρατικής χρηματοδότησης στους κομματικούς σχηματισμούς δεν ακολουθεί τα δημοσκοπικά ευρήματα μιας περιόδου. Ωστόσο, από τις ευρωεκλογές του 2009 έχουν ακολουθήσει κι άλλες εθνικές εκλογικές αναμετρήσεις, τρία χρόνια μετά, όταν και τα ποσοστά των κομμάτων μοιάζουν πιο κοντά στα σημερινά.

Μόλις σε ένα ποσοστό 10% λαμβάνονται υπ' όψιν οι ψήφοι στις βουλευτικές του 2012, ενώ για το υπόλοιπο 50% (της δόσης του 60% των χρημάτων που τους αναλογεί) δίδεται με βάση το εκλογικό τοπίο του 2009. Τότε, που επρόκειτο για μια άλλη χώρα, της οποίας ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής ισχυριζόταν ότι η Ελλάδα είναι τάχα ισχυρή απέναντι στην παγκόσμια κρίση...

Με την απόφαση αυτή η διακομματική επιχείρησε να δώσει ουσία στη ρήση, που θα ήθελε και το σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη. Και ακριβώς εδώ είναι η πρόκληση προς τους πολίτες: Στο βαθμό που αυτή η κατανομή δεν πείθει ότι είναι δίκαιη, πώς τα κόμματα μπορούν να ζητούν την ψήφο των πολιτών για να κυβερνήσουν στο όνομα των συμφερόντων του λαού;

Οι αποφάσεις που αφορούν σε κρατικό χρήμα δεν μπορεί να στέκονται μόνο στο γράμμα του νόμου. Οταν πρόκειται για τη χρηματοδότηση κομματικών μηχανισμών όχι μόνο δεν πρέπει να προκαλούν, αλλά καλούνται να συμβάλουν στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης πολιτών και πολιτικού συστήματος. Σε μια εποχή, που ειδικά τα κόμματα εξουσίας λοιδορούνται για την κατάσταση στην οποία βρέθηκε η χώρα.





Πηγή
 
Top