Anoixtomialos: ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

Η Άλωση της Ρόδου και η παράδοση της σαν σήμερα στον Σουλεϋμάν

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.sansimera.gr/media/photos/main/Siege_of_Rhodes.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Η πολιορκία της Ρόδου" border="0" height="293" src="http://www.sansimera.gr/media/photos/main/Siege_of_Rhodes.jpg" width="400" /></a></div>
 
 
Ήταν η 
δεύτερη προσπάθεια των Οθωμανών το 1522 να εκδιώξουν τους Ιωαννίτες Ιππότες από 
τη Ρόδο και να διασφαλίσουν με την κατάληψη του νησιού την κυριαρχία τους στο 
νοτιοανατολικό Αιγαίο. Αυτή τη φορά στέφθηκε από επιτυχία, σε αντίθεση με την 
πρώτη το 1480. Ο 16ος αιώνας ήταν η περίοδος της μεγίστης ακμής για την 
Οθωμανική Αυτοκρατορία, υπό την ηγεσία του σουλτάνου Σουλεϊμάν Α' του 
Μεγαλοπρεπή. Τη Ρόδο κατείχαν από το 1309 οι Ιωαννίτες Ιππότες (Τάγμα του Αγίου 
Ιωάννη), απομεινάρια των Σταυροφόρων, που είχαν χάσει και τα τελευταία τους 
ερείσματα στους Αγίους Τόπους το 1291. Αγόρασαν την πόλη της Ρόδου από τους 
Γενουάτες και κατόρθωσαν να επεκτείνουν την κυριαρχία τους σε όλο το νησί, 
εκδιώκοντας τους Τούρκους. <a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a>Με την πάροδο των ετών 
δημιούργησαν ένα ισχυρό προπύργιο στην περιοχή και κατέστησαν αρκετά ενοχλητικοί 
για τους Οθωμανούς, αφού παρεμπόδιζαν με τις επιδρομές τους τη ναυσιπλοΐα από τη 
Βαλκανική και τη Μικρά Ασία προς τα λιμάνια της Συρίας και της 
Αιγύπτου. Μετά την αποτυχημένη πολιορκία της Ρόδου από τους Οθωμανούς το 
1480, ήταν θέμα χρόνου η επάνοδός τους στο νησί. Για αυτό, το κύριο μέλημα του 
Μέγα Μάγιστρου Φιλίπ Βιλιέ ντε Λιλ Αντάμ ήταν να βελτιώσει και να επεκτείνει τα 
οχυρωματικά έργα της πόλης και να κλείσει το λιμάνι με την τοποθέτηση μιας 
τεράστιας σιδερένιας αλυσίδας στην είσοδό του. Ο Σουλειμάν, από την πλευρά του, 
αποφάσισε ότι το καλοκαίρι του 1522 ήταν ο καλύτερος χρόνος για να επιχειρήσει 
την κατάληψη της Ρόδου. Στις <a href="http://www.sansimera.gr/almanac/2606">26 Ιουνίου</a>, ο στόλος του, 
αποτελούμενος από περίπου 280 πλοία, αποβίβασε τα πρώτα στρατεύματα στη Ρόδο. 
Μέχρι τις <a href="http://www.sansimera.gr/almanac/2807">28 Ιουλίου</a>, οπότε 
κατέφθασε αυτοπροσώπως ο Σουλτάνος για να εποπτεύσει την επιχείρηση, ο αριθμός 
τους έφθανε τις 100.000 άνδρες. Επικεφαλής των τουρκικών δυνάμεων τέθηκε ο 
μπατζανάκης του Σουλτάνου, Μουσταφά Πασά. Την καλά οχυρωμένη πόλη της Ρόδου 
υπερασπίζονταν περίπου 5.000 άνδρες, από τους οποίους οι 600 ήταν του Τάγματος 
(200 Ιππότες), 400 Κρητικοί (Έλληνες και Βενετοί, ανάμεσά τους και ο μεγάλος 
τειχιστής Γαβριήλ Μαρτινέγκο) και οι υπόλοιποι ξένοι ναυτικοί και ντόπιοι 
Ροδίτες. Η πολιορκία της Ρόδου βάστηξε πέντε μήνες και θεωρείται μία από τις 
σημαντικότερες στρατιωτικές επιχειρήσεις του είδους. Στην αρχή, ο Μουσταφά Πασάς 
μπλόκαρε το λιμάνι και βομβάρδισε την πόλη με το πεδινό πυροβολικό του. Στη 
συνέχεια, οι επιθέσεις του πεζικού ήταν καθημερινό φαινόμενο, αλλά απέβαιναν 
άκαρπες. Το φρούριο της Ρόδου κρατούσε γερά και δεν ήταν εύκολη υπόθεση η 
κατάληψή του, όπως πίστευαν αρχικά οι σύμβουλοι του Σουλτάνου. Στις <a href="http://www.sansimera.gr/almanac/2409">24 Σεπτεμβρίου</a> ο Μουσταφά 
πραγματοποίησε μια συνδυασμένη μαζική επίθεση με πυροβολικό και πεζικό. Πάνω στα 
τείχη της Ρόδου διεξήχθησαν ομηρικές μάχες και πολλές φορές άλλαξαν χέρια. Μία 
μέρα αργότερα και αυτή η επίθεση κατέληξε σε αποτυχία, με σημαντικές απώλειες 
για τους επιτιθέμενους. Εξοργισμένος ο Σουλεϊμάν από την ανικανότητα του 
στρατηγού του διέταξε να τον θανατώσουν και ανέθεσε την επιχείρηση στον Αχμέτ 
Πασά, έμπειρο πολιορκητή και με γνώσεις μηχανικής. Μόνο με την παρέμβαση των 
συμβούλων του η οργή του Σουλτάνου καταλάγιασε και χαρίστηκε στον συγγενή του. Ο 
Αχμέτ με τα διαρκή πυρά του πυροβολικού του προξένησε σημαντικές ζημιές στις 
οχυρώσεις, ενώ προσπάθησε να σκάψει λαγούμια κάτω από τα τείχη και να 
αιφνιδιάσει τους αμυνόμενους. Μια νέα επίθεση τον Νοέμβριο κατέληξε σε αποτυχία. 
 Και οι δύο πλευρές, μετά από πέντε μήνες άγριων μαχών, είχαν φθάσει στα όριά 
τους. Σε πιο δεινή θέση ήταν οι πολιορκούμενοι, που αντιμετώπιζαν έλλειψη τροφών 
και πολεμοφοδίων, αφού η βοήθεια από τη Δύση δεν έφθασε ποτέ. Οι οχυρώσεις 
καταστρέφονταν, χωρίς δυνατότητα επισκευής. Ο αποδεκατισμός της φρουράς δεν ήταν 
δυνατόν να αντιμετωπισθεί, ενώ αντίθετα στο τουρκικό στρατόπεδο οι τρομακτικές 
απώλειες αναπληρώνονταν με αφίξεις νέων στρατευμάτων. Υπό την πίεση του 
λαού, ο Μέγας Μάγιστρος ζήτησε ανακωχή από τον Σουλτάνο στις 20 Δεκεμβρίου 1522. 
Δύο μέρες αργότερα, ο Σουλεϊμάν δέχθηκε και ανακοίνωσε τους όρους του, οι οποίοι 
ήταν αρκούντως γενναιόδωροι και εξέπληξαν τους αμυνόμενους. Ο Σουλεϊμάν απαίτησε 
από τους Ιππότες να εγκαταλείψουν τη Ρόδο εντός 12 ημερών με την περιουσία και 
τον οπλισμό τους. Στους ντόπιους, Έλληνες και Λατίνους, έδωσε φορολογική 
απαλλαγή για πέντε χρόνια και παρείχε τη διαβεβαίωση ότι δεν θα μετέτρεπε τους 
χριστιανικούς ναούς σε τζαμιά. Αν ήθελαν να εγκαταλείψουν το νησί όφειλαν να το 
πράξουν εντός τριών ετών. Την 1η Ιανουαρίου 1523 οι Ιππότες και αρκετοί 
Έλληνες εγκατέλειψαν τη Ρόδο με προορισμό τη βενετοκρατούμενη Κρήτη. Στη 
συνέχεια, οι Ιππότες διεκπεραιώθηκαν στη Σικελία και κατέληξαν στη Μάλτα, όπου 
θα μετονομαστούν σε Ιππότες της Μάλτας και θα τεθούν εκ νέου αντιμέτωποι των 
Οθωμανών το 1565. Εν τω μεταξύ, στη Ρόδο ξέσπασαν οι πρώτες ταραχές, όταν οι 
νικητές έδιωξαν Λατίνους και Έλληνες από το φρούριο, στο οποίο εγκαταστάθηκαν 
Τούρκοι και Εβραίοι. Η πολιορκία και η άλωση της Ρόδου επιτεύχθηκε με μεγάλο 
ανθρώπινο κόστος για τους Οθωμανούς (περίπου 50.000 οι νεκροί και οι 
τραυματίες), αλλά τους διασφάλισε την κυριαρχία τους στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο. 
   
 
<a href="http://www.sansimera.gr/articles/367#01012013#ixzz2GiiMYwD2">sansimera.gr</a></div>

Η Άλωση της Ρόδου και η παράδοση της σαν σήμερα στον Σουλεϋμάν

Ήταν η δεύτερη προσπάθεια των Οθωμανών το 1522 να εκδιώξουν τους Ιωαννίτες Ιππότες από τη Ρόδο και να διασφαλίσουν με την κατάληψη το...

Διαβάστε περισσότερα »

18 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ ...

0 ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 10:29 μ.μ.

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: silver; font-family: sans-serif; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: auto; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: auto; word-spacing: 0px;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV0gQSfSZB6p6GG9mcr7vO4DcDRlJY8PGglHcadf5LiNgwVld9KAPVFzxgFdGgzM_6kSWq1trAyG3Yrjbn0CI_IIV593LqbVL19jicczWFGFyLaMzX6lhNsMve13YyZuLX3jBNJ-p1gI8/s1600/111.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="398" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV0gQSfSZB6p6GG9mcr7vO4DcDRlJY8PGglHcadf5LiNgwVld9KAPVFzxgFdGgzM_6kSWq1trAyG3Yrjbn0CI_IIV593LqbVL19jicczWFGFyLaMzX6lhNsMve13YyZuLX3jBNJ-p1gI8/s1600/111.jpg" style="height: auto; max-width: 100%;" width="640" /></a> 
Στις 28 Δεκεμβρίου του 1996, το ναυάγιο του εμπορικού φορτηγού «Δύστος» ανοικτά της Κύμης, συγκλόνισε το πανελλήνιο. Είκοσι άτομα έχασαν τη ζωή τους, ανάμεσά τους και ένα μικρό κορίτσι. 
Την επομένη των Χριστουγέννων, το πλοίο με Πλοίαρχο τον Ιωάννη Τσιτσιρίκη και με πλήρωμα 21 Έλληνες ναυτικούς, απέπλευσε από τις εγκαταστάσεις της ΑΓΕΤ-Ηρακλής Βόλου. 
Είχε φορτωθεί με 5.300 περίπου τόνους τσιμέντο και θα ταξίδευε για τον Πειραιά. Ο καιρός όμως, δεν ήταν καλός. Μετά από 4 ώρες ταξίδι, το Δύστος έφτασε κοντά στη Σκιάθο. 
Εκεί παρέμεινε για δύο ημέρες, καθώς οι άνεμοι ήταν θυελλώδεις και η θάλασσα φουρτουνιασμένη για τα καλά. 
Το πλήρωμα όμως, πίεζε τον καπετάνιο να ξεκινήσουν το ταξίδι, καθώς όλοι ήθελαν να κάνουν πρωτοχρονιά στα σπίτια τους. 
Έτσι, το ταξίδι ξανάρχισε. Στις 8 το βράδυ της 28ης Δεκεμβρίου, το Δύστος είχε την τελευταία του επικοινωνία με το μότορσιπ Λένα. 
Τα χαράματα της επόμενης ημέρας, το πλοίο Δύστος εντοπίσθηκε ανεστραμμένο να επιπλέει 3,5 ναυτικά μίλια ανατολικά από την Κύμη. 
Ο μοναδικός που είχε καταφέρει να σωθεί ήταν ο δόκιμος πλοίαρχος Χρήστος Αναγνώστου, ο οποίος βρέθηκε επί μακρόν στο επίκεντρο της επικαιρότητας. 
Οι υπόλοιποι 17 βρέθηκαν από δύτες του λιμενικού, πνιγμένοι, μέσα στο πλοίο και τρεις από ένα αλιευτικό, που είχε σπεύσει να βοηθήσει στη διάσωση 
Από την έρευνα των πραγματογνωμόνων, ως αίτια του ναυαγίου θεωρήθηκαν: 
-Η μετατόπιση φορτίου, λόγω των μετασκευών που υπήρξαν στο «Δύστος». 
-Η προβληματική φόρτωση του πλοίου από το λιμάνι του Βόλου. 
Οι παραπάνω αιτίες σε συνδυασμό με τη θαλασσοταραχή έκαναν το «Δύστος» να κλίνει προς μία κατεύθυνση με αποτέλεσμα να ανατραπεί. 
<span style="-webkit-text-stroke-width: 0px; color: silver; font-family: sans-serif; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; letter-spacing: normal; line-height: normal; orphans: auto; text-align: start; text-indent: 0px; text-transform: none; white-space: normal; widows: auto; word-spacing: 0px;"><a href="" name="more"></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3hnixQE8S6rS-d4HOzuWjEZmlOl2PFI7hEkbfjLTVqRjh1gcfyWwuovOPLCBL_G3-zNOujaXyrYdcmDYFcIohlFusekv-tLGqrECZ0cDiYGTk7HSA-ugV58MrJH2ovBnK6i1NG5HGsSA/s1600/anagnostou.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="230" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3hnixQE8S6rS-d4HOzuWjEZmlOl2PFI7hEkbfjLTVqRjh1gcfyWwuovOPLCBL_G3-zNOujaXyrYdcmDYFcIohlFusekv-tLGqrECZ0cDiYGTk7HSA-ugV58MrJH2ovBnK6i1NG5HGsSA/s1600/anagnostou.jpg" style="height: auto; max-width: 100%;" width="320" /></a> 
Ο μοναδικός διασωθείς του «Δύστος», Χρήστος Αναγνώστου 
Το 2001, έπειτα από μήνες πολύωρων συνεδριάσεων και έντονες διαμάχες των δικηγόρων με τους συγγενείς των θυμάτων, το δικαστήριο επέβαλε επταετείς καθείρξεις σε τρεις εμπλεκόμενους και πενταετείς φυλακίσεις σε έξι ανώτερα διοικητικά στελέχη της ΑΓΕΤ. 
Όλοι άσκησαν έφεση και αφέθηκαν ελεύθεροι με αναστολή. 
Το πλοίο είχε ναυπηγηθεί το 1970 με το όνομα Mina Entrego και στη συνέχεια χρονοναυλώθηκε από την ΑΓΕΤ-Ηρακλής για να μεταφέρει χύμα τσιμέντο. 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnYIYQocvgtYPKByGkbMLaq3D1anjcWxYCXkzqGkSMjXo7ZN4qCvkB_KKmhmO8w_zkjYo7iChpj_T_C4G4ZMkgt8VY9VdJ8_nBpsi6W5fsdTzsf52447wUseCgIEoAAYGdPqPAUrIknfU/s1600/mina-entrego.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="164" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnYIYQocvgtYPKByGkbMLaq3D1anjcWxYCXkzqGkSMjXo7ZN4qCvkB_KKmhmO8w_zkjYo7iChpj_T_C4G4ZMkgt8VY9VdJ8_nBpsi6W5fsdTzsf52447wUseCgIEoAAYGdPqPAUrIknfU/s1600/mina-entrego.jpg" style="height: auto; max-width: 100%;" width="320" /></a> 
 
 
 
 
 <a href="http://www.mixanitouxronou.gr/tragiko-navagio-tou-tsimentadikou-distos-sti-kimi-me-20-egine-ygros-tafos-gia-20-anthropous/" rel="nofollow" target="_blank">ΠΗΓΗ</a> </div>

18 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ ...

Στις 28 Δεκεμβρίου του 1996, το ναυάγιο του εμπορικού φορτηγού «Δύστος» ανοικτά της Κύμης, συγκλόνισε το πανελλήνιο. Είκοσι άτομα έχασαν τ...

Διαβάστε περισσότερα »

Υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας… Η Βόρεια Ήπειρος παραχωρείται στην Αλβανία

0 ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 4:05 μ.μ.

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/12/04-12-1913-%CE%A5%CF%80%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%A0%CF%81%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%8C%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%A6%CE%BB%CF%89%CF%81%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Μαύρη Επέτειος…. Υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας… Η Βόρεια Ήπειρος παραχωρείται στην Αλβανία" height="426" src="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/12/04-12-1913-%CE%A5%CF%80%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%A0%CF%81%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%8C%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%A6%CE%BB%CF%89%CF%81%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82-620x412.jpg" style="height: auto; max-width: 100%;" width="640" /></a></div>
<div dir="ltr" style="max-width: 100%; text-align: left;" trbidi="on">
 <h3>
</h3>
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… 04 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1913… Υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας «Η διεθνής επιτροπή διακανονισμού των συνόρων Αλβανίας-Ελλάδας υποβάλλει στην Πρεσβευτική Διάσκεψη του Λονδίνου τις αποφάσεις που λήφθηκαν από αυτή, γνωστές ως «»Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας»», με βάση τις οποίες η Βόρεια Ήπειρος παραχωρείται στην Αλβανία. <a href="" name="more"></a>Μετά την έντονη διαμαρτυρία και τις αντιδράσεις της ελληνικής κυβέρνησης, οι πρεσβευτές των Μεγάλων Δυνάμεων στο Λονδίνο δίνουν διακοίνωση στην ελληνική κυβέρνηση, με την οποία της γνωστοποιούν ότι η απόφαση για οριστική παραχώρηση των νησιών του Αιγαίου εξαρτάται από την πλήρη συμμόρφωσή της με τους όρους του Πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας.» Το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας και η παραχώρηση της Βορείου Ηπείρου στο νεοϊδρυθέν Αλβανικό Κράτος ! <a href="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/12/%CE%A5%CF%80%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%A0%CF%81%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%8C%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%A6%CE%BB%CF%89%CF%81%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg"><img alt="Υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας" height="208" src="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/12/%CE%A5%CF%80%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%A0%CF%81%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%8C%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%A6%CE%BB%CF%89%CF%81%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" style="height: auto; max-width: 100%;" width="240" /></a> Με την Συνθήκη Βουκουρεστίου, στις 10 Αυγούστου 1913 ορίστηκαν τα σύνορα της ηττημένης Βουλγαρίας με τις όμορες και νικήτριες Χώρες ενώ ταυτόχρονα απετράπη η όποια ανάμιξη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σε βαλκανικά ζητήματα .Η Σερβία έλαβε υπό τη κυριαρχία της όλη τη Βόρεια Μακεδονία μέχρι τη Ραντοβίτσα και τη Στρώμνιτσα καθώς και το Μοναστήρι και το μεγαλύτερο τμήμα του Βαρδάρη . Τα Ελληνο-Σερβικά σύνορα είχαν ήδη καθορισθεί από ειδική διμερή επιτροπή από τις 3 Αυγούστου 1913 και τα είχαν υπογράψει οι Πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της Σερβίας Ελευθέριος Βενιζέλος και Νικόλα Πάσιτς αντίστοιχα .Τα Ελληνο-Βουλγαρικά καθορίστηκαν ανατολικά μεταξύ του όρους Μπέλες και των εκβολών του ποταμού Νέστου στο Αιγαίο, και βόρεια από εγγύς Στρωμνίτσας μέχρι όρους Μπέλες. Η Ρουμανία μετά την επίθεση που ξεκίνησε η Βουλγαρία, παρασυρόμενη από το πάθος πολεμικής λύσης, είχε εισβάλει στη Βουλγαρία, από την οποία και προσάρτησε τη Βουλγαρική Δομβρουτσά. Η δε Οθωμανική Αυτοκρατορία επανέκτησε την Αδριανούπολη και τμήματα της Α. Θράκης. Η Βουλγαρία αν και ηττημένη, διατήρησε το Μελένικο και το Νευροκόπι στη βόρεια Μακεδονία καθώς και τη Δυτική Θράκη, εκτός της Καβάλας. Συνεπώς η Βουλγαρία, από τη Συνθήκη αυτή, εξήλθε πολλαπλά κερδισμένη τόσο σε έκταση, όσο και σε πληθυσμό. Συγκεκριμένα έστω και με τα εδάφη που της απέμειναν από εκείνα που είχε προσαρτήσει στον Α” Βαλκανικό Πόλεμο έφθανε σε έκταση και πληθυσμό την Ελλάδα , υπερβαίνοντας και τη Σερβία. Έμεναν να καθοριστούν και τα σύνορα από την άλλη πλευρά και αυτό συνέβη μερικούς μήνες αργότερα με μια νέα συνθήκη που έμεινε γνωστή σαν Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας. Στις 4 Δεκεμβρίου 1913 σύμφωνα με το παλιό ημερολόγιο ( 17 Δεκεμβρίου με το νέο) υπογράφεται το γνωστό Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας και παραχωρείται η βόρεια ήπειρος στην Αλβανία. Υπογράφεται στην ομώνυμη πόλη, μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων και τα σύνορα πλέον της Βορείου Ηπείρου είναι γεγονός όπως και το νεοϊδρυθέν αλβανικό κράτος. Στους όρους του Πρωτοκόλλου η Ελλάδα « αποδίδει » στην Αλβανία τις περιοχές της Χειμάρρας, των Αγίων Σαράντα, του Δελβίνου, του Τεπελενίου, της Κορυτσάς και του Αργυροκάστρου. Οι Μεγάλες Δυνάμεις, οι οποίες μετείχαν στη συνδιάσκεψη ήταν η Αγγλία , η Γαλλία, η Ιταλία, η Ρωσία, η Γερμανία, και η Αυστροουγγαρία. Η Ελληνική Κυβέρνηση διαμαρτύρεται έντονα και φυσικά αντιδρά οπότε οι Πρεσβευτές των Μεγάλων Δυνάμεων στο Λονδίνο πια, δίνουν διακοίνωση στην Ελληνική Κυβέρνηση με την οποία γνωστοποιούν την απόφαση για οριστική παραχώρηση των νησιών του Αιγαίου μόνο αν και εφόσον συμμορφωθεί με τους όρους του Πρωτοκόλλου. Επίσης αξιοσημείωτο είναι πως μοναδικό κριτήριο για αυτήν τους την απόφαση ήταν η γλώσσα και η Ελλάδα πρόβαλε το θέμα της εξασφάλισης των ατομικών, μορφωτικών και θρησκευτικών δικαιωμάτων των εκεί ελληνικών πληθυσμών. hellasforce.com</div>
 </div>

Υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας… Η Βόρεια Ήπειρος παραχωρείται στην Αλβανία

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… 04 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1913… Υπογραφή του Πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας «Η διεθνής επιτροπή διακανονισμού των συνόρων Αλβανίας-Ελλάδα...

Διαβάστε περισσότερα »

Σαν σήμερα η ομιλία του Κολοκοτρώνη στην Πνύκα

0 ΙΣΤΟΡΙΑ, ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ 6:43 μ.μ.

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
 
 
 
 
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsqYBV1UVqSPEMA_CbKnqA7aO6eVyeIdPRNVeG-FPrtZOBBErF_QPYmHqOrK-hAP15Ptt9NiBN7W2XpQDvk40RUvSG-j3h3hjWHA_oxZ92B26sG4IPy3ULfsTs45wIg1_CQz8QTfjaRuc/s1600/1234561.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;" target="_blank"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsqYBV1UVqSPEMA_CbKnqA7aO6eVyeIdPRNVeG-FPrtZOBBErF_QPYmHqOrK-hAP15Ptt9NiBN7W2XpQDvk40RUvSG-j3h3hjWHA_oxZ92B26sG4IPy3ULfsTs45wIg1_CQz8QTfjaRuc/s640/1234561.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Αποτελεί την πνευματική παρακαταθήκη του Γέρου του Μωριά
 προς τη νέα γενιά. Εκφωνήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 1838 στην Πνύκα και  
πρωτοδημοσιεύτηκε στις 13 Νοεμβρίου 1838 στην αθηναϊκή εφημερίδα «Αιών»,
 που εξέδιδε ο ιστορικός Ιωάννης Φιλήμων. 
Στις 7 Οκτωβρίου 1838 ο γηραιός στρατηγός και εν 
ενεργεία Σύμβουλος Επικρατείας Θεόδωρος Κολοκοτρώνης επισκέφθηκε το 
Βασιλικό Γυμνάσιο της Αθήνας (νυν 1ο Πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο 
Αθήνας) για να παρακολουθήσει τη διδασκαλία του γυμνασιάρχη Γεωργίου 
Γενναδίου (1784-1854) για τον Θουκυδίδη. Τόσο εντυπωσιάστηκε 
από την «παράδοσιν του πεπαιδευμένου γυμνασιάρχου και από την θέαν 
τοσούτων μαθητών», ώστε εξέφρασε την επιθυμία να μιλήσει και ο ίδιος 
προς τους μαθητές. Την πρότασή του απεδέχθη ο Γεννάδιος και λόγω της 
στενότητας του χώρου και του πλήθους των μαθητών η ομιλία του Θεόδωρου 
Κολοκοτρώνη ορίσθηκε για τις 10 το πρωί της 8ης Οκτωβρίου 1838 στην 
Πνύκα. 
 
<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a> 
Το γεγονός μαθεύτηκε στη μικρά τότε Αθήνα και εκτός από τους 
μαθητές, πλήθος ανθρώπων «διαφόρων επαγγελμάτων και τάξεων» συνέρρευσε 
στην Πνύκα το πρωί της 8ης Οκτωβρίου για να ακούσει τον ηγέτη της 
Επανάστασης του '21. Ξαφνικά, στον χώρο της ομιλίας εμφανίσθηκε
 «σμήνος χωροφυλακής», αποφασισμένο να διαλύσει τη συγκέντρωση, επειδή 
προφανώς, ως βασιλικότερο του βασιλέως Όθωνα, τη θεώρησε 
αντικαθεστωτική. Όμως, μετά τη διαβεβαίωση του γυμνασιάρχη και των 
καθηγητών για το «αθώο της πράξεως», οι χωροφύλακες αποχώρησαν και η 
ομιλία έγινε κανονικά. Άλλωστε, ο Κολοκοτρώνης δεν αποτελούσε κίνδυνο 
για τη δυναστεία, αφού τα είχε βρει με τον Όθωνα και κατείχε μάλιστα το 
αξίωμα του Συμβούλου της Επικρατείας, δηλαδή του πολιτικού συμβούλου του
 βασιλιά. (Το Συμβούλιο της Επικρατείας εκείνης της εποχής, που ήταν 
πολιτικό σώμα, δεν πρέπει να συγχέεται με το σημερινό Συμβούλιο της 
Επικρατείας, που είναι δικαστικός σχηματισμός.) 
 
 
<h4>

Η oμιλία</h4>


Παιδιά μου! 
Εις τον τόπο τούτο, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και 
εδημηγορούσαν τον παλαιό καιρό άνδρες σοφοί, και άνδρες με τους οποίους 
δεν είμαι άξιος να συγκριθώ και ούτε να φθάσω τα ίχνη των. Εγώ 
επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, εις την μεγάλη δόξα των προπατόρων 
μας, και έρχομαι να σας ειπώ, όσα εις τον καιρό του αγώνος και προ αυτού
 και ύστερα απ' αυτόν ο ίδιος επαρατήρησα, και απ' αυτά να κάμωμε 
συμπερασμούς και δια την μέλλουσαν ευτυχίαν σας, μολονότι ο Θεός μόνος 
ηξεύρει τα μέλλοντα. Και δια τους παλαιούς Έλληνας, οποίας 
γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του
 καιρού των, οποίους ήρωας, στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, δια ταύτα σας 
λέγουν καθ' ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι μας. Εγώ δεν 
είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήταν σοφοί, και από εδώ επήραν και 
εδανείσθησαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των. 
Εις τον τόπον, τον οποίον κατοικούμε, εκατοικούσαν οι 
παλαιοί Έλληνες, από τους οποίους και ημείς καταγόμεθα και ελάβαμε το 
όνομα τούτο. Αυτοί διέφεραν από ημάς εις την θρησκείαν, διότι 
επροσκυνούσαν τες πέτρες και τα ξύλα. Αφού ύστερα ήλθε στον κόσμο ο 
Χριστός, οι λαοί όλοι επίστευσαν εις το Ευαγγέλιό του, και έπαυσαν να 
λατρεύουν τα είδωλα. Δεν επήρε μαζί του ούτε σοφούς ούτε προκομμένους, 
αλλ' απλούς ανθρώπους, χωρικούς καί ψαράδες, και με τη βοήθεια του Αγίου
 Πνεύματος έμαθαν όλες τες γλώσσες του κόσμου, οι οποίοι, μολονότι όπου 
και αν έβρισκαν εναντιότητες και οι βασιλείς και οι τύραννοι τους 
κατέτρεχαν, δεν ημπόρεσε κανένας να τους κάμη τίποτα. Αυτοί εστερέωσαν 
την πίστιν. 
Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοια
 και ετρώγονταν μεταξύ τους, και έτσι έλαβαν καιρό πρώτα οι Ρωμαίοι, 
έπειτα άλλοι βάρβαροι καί τους υπόταξαν. Ύστερα ήλθαν οι Μουσουλμάνοι 
και έκαμαν ό,τι ημπορούσαν, δια να αλλάξη ο λαός την πίστιν του. Έκοψαν 
γλώσσες εις πολλούς ανθρώπους, αλλ' εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν. 
Τον ένα έκοπταν, ο άλλος το σταυρό του έκαμε. Σαν είδε τούτο ο 
σουλτάνος, διόρισε ένα βιτσερέ [αντιβασιλέα], έναν πατριάρχη, καί του 
έδωσε την εξουσία της εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός κλήρος έκαμαν ό,τι 
τους έλεγε ο σουλτάνος. Ύστερον έγιναν οι κοτζαμπάσηδες [προεστοί] εις 
όλα τα μέρη. 
Η τρίτη τάξη, οι έμποροι και οι προκομμένοι, το καλύτερο 
μέρος των πολιτών, μην υποφέρνοντες τον ζυγό έφευγαν, και οι 
γραμματισμένοι επήραν και έφευγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των, και 
έτσι ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής, εκατήντησεν εις 
αθλίαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε κάθε ήμερα χειρότερα· διότι,
 αν ευρίσκετο μεταξύ του λαού κανείς με ολίγην μάθηση, τον ελάμβανε ο 
κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, ή εσύρετο από τον έμπορο της Ευρώπης ως 
βοηθός του ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί μην 
υποφέροντες την τυραννίαν του Τούρκου και βλέποντας τες δόξες και τες 
ηδονές οπού ανελάμβαναν αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγίνοντο 
Μουσουλμάνοι. Καί τοιουτοτρόπως κάθε ήμερα ο λαός ελίγνευε καί 
επτώχαινε. 
Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους 
φυγάδες γραμματισμένους εμετάφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία, 
και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς οπού κανένας
 άνθρωπος από το λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα 
βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο 
Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποίαν 
κατάσταση ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας ήλθεν εις το νου να τους μιμηθούμε 
και να γίνουμε ευτυχέστεροι. Και έτσι έγινε και επροόδευσεν η Εταιρεία. 
Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν 
εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι 
Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας 
είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα», αλλά ως μία 
βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο
 κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και 
οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και 
εκάμαμε την Επανάσταση. 
Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοια και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι.
 Ο ένας επήγεν εις τον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του 
εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα εις το 
στρατόπεδον και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε 
κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμε και έως 
την Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Έλληνα
 και έφευγαν χίλια μίλια μακρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες 
εμπρός, και ένα καράβι μιαν άρμάδα. Άλλά δεν εβάσταξε! 
Ήλθαν μερικοί και ηθέλησαν να γένουν μπαρμπέρηδες εις του 
κασίδη το κεφάλι. Μας πονούσε το μπαρμπέρισμά τους. Μα τι να κάμομε; 
Είχαμε και αυτουνών την ανάγκη. Από τότε ήρχισεν η διχόνοια και εχάθη η 
πρώτη προθυμία και ομόνοια. Και όταν έλεγες τον Κώστα να δώσει 
χρήματα διά τας ανάγκας του έθνους ή να υπάγει εις τον πόλεμο, τούτος 
επρόβαλλε τον Γιάννη. Και μ' αυτόν τον τρόπο κανείς δεν ήθελε ούτε να 
συνδράμει ούτε να πολεμήσει. Και τούτο εγίνετο, επειδή δεν είχαμε ένα 
αρχηγό και μίαν κεφαλή. Άλλά ένας έμπαινε πρόεδρος έξι μήνες, εσηκώνετο ο
 άλλος και τον έριχνε και εκάθετο αυτός άλλους τόσους, και έτσι ο ένας 
ήθελε τούτο και ο άλλος το άλλο. Ισως όλοι ηθέλαμε το καλό, πλην καθένας
 κατά την γνώμη του. 
Όταν προστάζουνε πολλοί, ποτέ το σπίτι δεν χτίζεται ούτε τελειώνει.
 Ο ένας λέγει ότι η πόρτα πρέπει να βλέπει εις το ανατολικό μέρος, ο 
άλλος εις το αντικρινό και ο άλλος εις τον Βορέα, σαν να ήτον το σπίτι 
εις τον αραμπά και να γυρίζει, καθώς λέγει ο καθένας. Με τούτο τον τρόπο
 δεν κτίζεται ποτέ το σπίτι, αλλά πρέπει να είναι ένας αρχιτέκτων, οπού 
να προστάζει πως θα γενεί. Παρομοίως και ημείς εχρειαζόμεθα έναν
 αρχηγό και έναν αρχιτέκτονα, όστις να προστάζει και οι άλλοι να 
υπακούουν και να ακολουθούν. Αλλ' επειδή είμεθα εις τέτοια κατάσταση, εξ
 αιτίας της διχόνοιας, μας έπεσε η Τουρκιά επάνω μας και κοντέψαμε να 
χαθούμε, και εις τους στερνούς επτά χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλα 
πράγματα. 
Εις αυτή την κατάσταση έρχεται ο βασιλεύς, τα πράγματα 
ησυχάζουν και το εμπόριο και ή γεωργία και οι τέχνες αρχίζουν να 
προοδεύουν και μάλιστα ή παιδεία. Αυτή η μάθησις θα μας αυξήσει και θα 
μας ευτυχήσει. Αλλά διά να αυξήσομεν, χρειάζεται και η 
στερέωσις της πολιτείας μας, η όποία γίνεται με την καλλιέργεια και με 
την υποστήριξη του Θρόνου. Ο βασιλεύς μας είναι νέος και συμμορφώνεται 
με τον τόπο μας, δεν είναι προσωρινός, αλλ' η βασιλεία του είναι 
διαδοχική και θα περάσει εις τα παιδιά των παιδιών του, και με αυτόν κι 
εσείς και τα παιδιά σας θα ζήσετε. Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και 
να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ 
πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος. Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν και 
φυλάττουν μια Θρησκεία. Και αυτοί, οι Εβραίοι, οι όποίοι κατατρέχοντο 
και μισούντο και από όλα τα έθνη, μένουν σταθεροί εις την πίστη τους. 
Εγώ, παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξ αιτίας των 
περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και δια τούτο σας ζητώ συγχώρηση, διότι 
δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοι σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και 
εγνώρισα, δια να ωφεληθήτε από τα απερασμένα και από τα κακά 
αποτελέσματα της διχονοίας, την οποίαν να αποστρέφεσθε, και να έχετε 
ομόνοια. Εμάς μη μας τηράτε πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας
 επέρασε. Και αι ημέραι της γενεάς, η οποία σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν 
μετ' ολίγον περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθή η νύκτα του 
θανάτου μας, καθώς την ημέραν των Αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθή η νύκτα 
και η αυριανή ήμερα. Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον 
τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε· και, δια να γίνη τούτο, πρέπει να έχετε 
ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του 
Θρόνου και την φρόνιμον ελευθερία. 
Τελειώνω το λόγο μου. Ζήτω ο Βασιλεύς μας Όθων! Ζήτω οι σοφοί διδάσκαλοι! Ζήτω η Ελληνική Νεολαία! </div>

Σαν σήμερα η ομιλία του Κολοκοτρώνη στην Πνύκα

Αποτελεί την πνευματική παρακαταθήκη του Γέρου του Μωριά προς τη νέα γενιά. Εκφωνήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 1838 στην Πνύκα και πρω...

Διαβάστε περισσότερα »