Αγωγές κατά της Eurobank για τα δάνεια με ρήτρα Ελβετικού φράγκου

Στο Πολυμελές Πρωτοδικείο της Αθήνας προσέφυγαν κατά της Τράπεζας Eurobank η Γενική Συνομοσπονδία Καταναλωτών Ελλάδας ΙΝΚΑ, το Ινστιτούτο Καταναλωτών Κρήτης (ΙΝΚΑ Κρήτης) και η Ένωση Καταναλωτών Αιτωλοακαρνανίας. Οι προσφεύγοντες φορείς με συλλογική αγωγή που κατέθεσαν, μέσω των νομικών τους εκπροσώπων Ιωάννη Μυταλούλη και Μάριου-Σάββα Μαρινάκου, καταγγέλλουν την Eurobank ότι έστησε «έναν πρόσθετο μηχανισμό κερδοσκοπίας σε βάρος των καταναλωτών» με τα δάνεια σε Ελβετικό φράγκο. Οι ενάγοντες τονίζουν ότι η εναγόμενη συστημική τράπεζα με την «παράνομη συμπεριφορά της επηρεάζει και βλάπτει τα οικονομικά και όχι μόνο, συμφέροντα, τουλάχιστον 35.000 καταναλωτών που έλαβαν δάνεια σε ελβετικό φράγκο, άλλως δάνεια με ρήτρα ελβετικού φράγκου»...

Συγκεκριμένα, οι καταναλωτές βλάπτονται «από την συμπεριφορά της εναγομένης κατά την αποπληρωμή των δανείων αυτών και κατά τον καθορισμό του ύψους της μηνιαίας δόσης αλλά και της εν γένει οφειλής των δανειοληπτών»

Η προσέλκυση των καταναλωτών

Όπως επισημαίνεται στο ιστορικό της αγωγής όλα ξεκίνησαν κυρίως «κατά τα έτη 2006, 2007, 2008 και 2009 αλλά και προγενέστερα και μεταγενέστερα». Το επίμαχο διάστημα η Eurobank μαζί με άλλες τράπεζες» διαφήμισαν στην Ελλάδα την χορήγηση εξαιρετικά χαμηλότοκων, κυρίως τοκοχρεωλυτικών δανείων, που εξασφάλισαν, εκείνη την χρονική περίοδο, μια εξαιρετικά μικρή μηναία δόση για τον δανειολήπτη. Αυτά ήταν τα λεγόμενα δάνεια σε ελβετικό φράγκο άλλως, δάνεια με ρήτρα Ελβετικού Φράγκου.»

Τα εν λόγω δάνεια χορηγούνταν με Γενικούς Όρους Συναλλαγής που προέβλεπαν, μεταξύ άλλων, την καταβολή του κεφαλαίου των δόσεων και των τόκων βάσει της εκάστοτε τρέχουσας κατά τον χρόνο υπολογισμού και καταβολής ισοτιμίας Ευρώ Ελβετικού Φράγκου:

Στην ουσία, επρόκειτο για προδιατυπωμένες συμβάσεις οι οποίες εκείνο το διάστημα φαίνονταν ελκυστικές για τους καταναλωτές καθώς τους εξασφάλιζαν δάνεια χαμηλότοκα και με μικρές μηναίες δόσεις. 

Η αντιστροφή της κατάστασης

Οι δανειολήπτες είδαν να εξαφανίζονται τα οφέλη των επίμαχων δανειακών συμβάσεων όταν αποφασίστηκε η βίαια αναπροσαρμογή της  ισοτιμίας Ελβετικού Φράγκου Ευρώ.

Η Eurobank, σύμφωνα με τους ενάγοντες, μετά από αυτή την εξέλιξη, ενεργεί παρανόμως καθώς «απαιτεί πριν από κάθε μια μεταβολή των όρων καταβολής της οφειλής ήτοι ρύθμισης οφειλής ή διακανονισμού της οφειλής, ο καταναλωτής να αναγνωρίσει ως ορθό και νόμιμο το χρωστούμενο κεφάλαιο, το οποίο όμως έχει ήδη διαμορφωθεί βάσει των παράνομων ενεργειών και χρεώσεων που έχει διαπράξει η εναγόμενη.»

Όπως τονίζεται στην αγωγή η Eurobank με την παράνομη συμπεριφορά της καταφέρνει πάντα να είναι κερδισμένη και ταυτόχρονα να βλάπτει τους καταναλωτές οι οποίοι έλαβαν δάνειο με ρητρα Ελβετικού φράγκου. 

Χαρακτηριστικά, στην αγωγή αναφέρεται: «Η  εναγόμενη κάθε φορά που γίνεται αναπροσαρμογή στην ισοτιμία ευρώ Ελβετικού Φράγκου σε βάρος του ευρώ και αυξάνεται το επιστρεπτέο κεφαλαίο και εντεύθεν η δόση του δανείου που πρέπει να καταβάλει το δανειολήπτης, την καρπώνεται ως πρόσθετο κέρδος της, ενώ όσες φορές γίνεται αναπροσαρμογή υπέρ του Ευρώ (που δεν έχει γίνει μεσοσταθμικά από το 2009) δεν παθαίνει καμία ζημία, αφού εισπράττει από το επιτόκιο και το περιθώριο του επιτοκίου, ως κέρδος της, τον συμβατικό τόκο.



Και αυτό, διότι η συμπεριφορά την οποία ακολούθησε και εξακολουθεί να ακολουθεί η εναγόμενη, αναφορικά με την σύναψη της επίδικης κατηγόριας δανείων, την χρέωση των καταναλωτών με τόκους που προκύπτουν από τη μεταβολή του επιτοκίου και του περιθωρίου σύμφωνα με κριτήρια αδιαφανή, με ασαφή και μη ορισμένη αναφορά του τρόπου προσδιορισμού, με χρεώσεις για την λειτουργία του δανειακού λογαριασμού, με παράνομη επιφύλαξη δικαιώματος υπέρ της εναγομένης να τροποποιεί τους όρους της σύμβασης με κριτήρια αόριστα, ομοίως, με παράνομη επιφύλαξη δικαιώματος υπέρ της εναγομένης όπως με κριτήρια αόριστα να καταγγείλει την σύμβαση και να κηρύξει αμέσως το κατάλοιπο των δανειακών λογαριασμών ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, αξιώνοντας την εξόφληση ολοκλήρων των ποσών και τα έξοδα, τόκους και κεφάλαιο και μάλιστα χωρίς προηγούμενη όχληση ή ειδοποίηση των καταναλωτών, με επιβολή για υπογραφή σύμβασης προδιατυπωμένης, οι όροι της οποίας δεν επιδέχονταν διαπραγμάτευση, με την επιβολή όρου σύμφωνα με τον οποίο παραιτούνται οι καταναλωτές του δικαιώματος να προβάλουν αξιώσεις έναντι της εναγόμενης, με την επιβολή όρου που τοκοποιεί και κεφαλαιοποιεί τη δημοσιονομική εισφορά του ν. 128/1975, η οποία βαρύνει την αντίδικο, με όρο που υποχρεώνει τους εγγυητές σε παραίτηση από τα ευεργετήματα και τις ενστάσεις που του αναγνωρίζουν τα άρθρα 862 - 868 ΑΚ, όπως εκάστοτε ισχύουν.»

Τι ζητούν οι ενάγοντες 

Οι ενάγοντες υποβάλλουν μια σειρά αιτημάτων προς το Πολυμελές Πρωτοδικείο της Αθήνας, ζητώντας, μεταξύ άλλων, να υποχρεωθεί η Eurobank:  «Να προβεί στον επανυπολογισμό όλων των χρεώσεων, ήτοι τόκων δόσεων αλλά και καταβολών εκ μέρους των δανειοληπτών που έχουν γίνει κατόπιν μετατροπής του Ελβετικού Φράγκου σε Ευρώ με βάση την ισοτιμία ευρώ-Ελβετικού Φράγκου κατά τον χρόνο εκταμίευσης έκαστου δανείου άλλως με βάση το ποσό των ευρώ που εκταμιεύτηκε και να συμψηφίσει τα τυχόν υπερβάλοντα καταβληθέντα με το οφειλόμενο κεφαλαίο εκάστου δανείου.»

Παράλληλα, οι ενάγοντες ζητούν να αναγνωριστεί το δικαίωμα αποζημίωσης των καταναλωτών - δανειοληπτών σε Ελβετικό Φράγκο σε βάρος της εναγομένης λόγω αδικαιολόγητου πλουτισμού της από σειρά μη νόμιμων αιτιών.