Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδεπώποτε βυθιζόμενος”
Όταν στις αρχές του 2ου προχριστιανικού αιώνα ο
πολύπειρος Αρκάδας στρατηγός Φιλοποίμην,είδε τη διάθεση για εμπλοκή στα ελληνικά
πράγματα του Ρωμαίου υπάτου Φλαμινίκου,κατάλαβε πως οι Έλληνες βρισκόταν μπροστά
σε τεράστιες περιπέτειες.
Ο Φιλοποίμην αποφάσισε τότε να συμβουλευτεί το
Μαντείο των Δελφών για το μέλλον της Ελλάδας.
Η Πυθία έδωσε τον εξής χρησμό-και ταυτόχρονα τον
απόλυτο ορισμό της Ελλάδας που εδώ και 22 αιώνες επιβεβαιώνεται στο
ακέραιο: “Ασκός κλυδωνιζόμενος μηδεπώποτε βυθιζόμενος”
Η ιέρεια των Δελφών παρομοίασε,δηλαδή,την Ελλάδα
με φουσκωμένο ασκί στο φουρτουνιασμένο πέλαγος,που κλυδωνίζεται μεν λόγω των
κυμάτων,αλλά που δεν πρόκειται να βυθιστεί ποτέ!
Και πράγματι.. Οι Ρωμαίοι-επιβεβαιώνοντας τους
φόβους του Φιλοποίμενα-ήρθαν.Οι Γότθοι ήρθαν.Οι Άβαροι ήρθαν.Οι Φράγκοι
ήρθαν.Οι Τούρκοι ήρθαν.Οι Άραβες ήρθαν. Οι Γερμανοί ήρθαν.Σύμμαχοι
ήρθαν,προδότες ήρθαν,χρεωκοπίες ήρθαν,μνημόνια ήρθαν…
Αλλά ο ασκός,σε πείσμα όλων αυτών και πολλών
άλλων,“μηδεποπωτε βυθίζεται”!